Ο καρεκλάς ήρθε στην πόλη!

της Κορίνας Καφετζοπούλου
Φορτωμένος με καλάμια και σχοινί διέσχισε την πόλη και ... βρήκε μεροκάματο!

Είναι και αυτ;o ένα από τα επαγγέλματα που δεν εξασκούνται πια...

Σπάνια βρίσκει κανείς καρεκλά για να φτιάξει μια παλιά καρέκλα, που την ξέφτισε ο χρόνος. Ο κ. Αντώνης Κατσαρής 62 χρόνια πλέκει καρέκλες. Ο κ. Αντώνης είναι από αυτούς τους ελάχιστους που έχουν απομείνει. Φορτωμένος με τα εργαλεία της δουλειάς, «κατέβηκε» μια βόλτα στο Ηράκλειο, και μπλέχτηκε μέσα στον κόσμο φωνάζοντας με στεντόρεια φωνή «ο καρεκλααάς» κατ’ επανάληψη. Κανείς δεν έδινε όμως σημασία - στα χωριά έχει ακόμα δουλειά, στην πόλη όχι και τόσο. Εξήντα δυο χρόνια κάνει αυτό το επάγγελμα. Είναι 72 χρονών και ξεκίνησε στα δέκα , μαθαίνοντας την τέχνη δίπλα στον πατέρα του. Είναι από την Εύβοια αλλά περισσότερα από 50 χρόνια μένει στο Ηράκλειο. Λόγω του επαγγέλματος δεν τον βρίσκεις και εύκολα. Γυρίζει γύρω-γύρω την πόλη, το νομό, την Κρήτη την Ελλάδα. Στην Αθήνα, όταν ήταν νεαρός, υπήρχαν πάνω από χίλιοι καρεκλάδες, ενώ πάρα πολλούς συνάντησε και όταν έφτασε στο νησί. Τώρα δεν ξέρει πόσοι έχουν μείνει ενεργοί, είναι όμως λίγοι. Θα επιβιώνουν όσο υπάρχουν ακόμα ψάθινες καρέκλες. Αυτός δεν ήθελε να αλλάξει επάγγελμα, δεν ξέρει να κάνει και κάτι άλλο μόνο αυτό, να πλέκει με τα καλάμια του ή με το σχοινί του. Και αυτό το παραδοσιακό επάγγελμα επηρεάστηκε από την εξέλιξη. Οι ψάθινες καρέκλες

παραγκωνίστηκαν και ήρθαν στη μόδα άλλες, και οι πλαστικές. Παλιά ήταν και η ακμή των καφενείων, καθώς εκεί ξεφτούσαν πιο γρήγορα . Πέρναγε ο καρεκλάς, φώναζε ο καφετζής και η δουλειά ξεκινούσε επί τόπου. Καθόταν ο τεχνίτης στο πεζουλάκι, έβρεχε το χόρτο για να μαλακώσει , σήκωνε τα μανίκια και ξεκινούσε…. Αυτό έγινε και πάλι. Ο κ. Αντώνης που δεν είχε δουλέψει μέρες τώρα «πέτυχε» καλή πελάτισσα στο κέντρο της πόλης. Μια παλιά καρέκλα του

παππού της τουλάχιστον 100 ετών ξεθάφτηκε από την αποθήκη σκονισμένη και στα χέρια του κ. Αντώνη ζωντάνεψε, ενώ αφού βαφτεί και την περιποιηθούν θα εξυπηρετήσει και πάλι τον σκοπό της. Την έπλεξε υπομονετικά εκεί, με σηκωμένα τα μανίκια και το τσιγάρο στο στόμα, καθισμένος σε ένα πεζουλάκι. Ζήτησε πρώτα ένα κουβά νερό, για να βρέξει το χόρτο «αφράτο», όπως το είπε, που το φέρνει από το Αγρίνιο και είναι ιδανικό για πλέξη καρέκλας, έχοντας επιπλέον και ένα ωραίο φυσικό χρώμα καφέ με πράσινο. Περίπου μια ώρα έκανε για να την ολοκληρώσει. Στο τέλος ανέβηκε πάνω της όρθιος, είδε ότι είναι γερή, διαβεβαίωσε ότι δε θα πάθει τίποτα, και χάθηκε μέσα στο πλήθος, φωνάζοντας «ο καρεκλαααάς»…. madeincreta.gr