Τα λουλούδια και οι μύθοι τους

Τα λουλούδια είναι το σπάνιο δώρο της

φύσης

Τα χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας ο ένας

προς τον άλλον. Συναισθήματα που δε θα μπορούσαμε να εκφράσουμε αλλιώς.

Από τη Βικτωριανή εποχή χρησιμοποιήθηκαν για την αποστολή

κωδικοποιημένων μηνυμάτων, ωστόσο, το κυρίαρχο μήνυμα που μεταδίδεται

μέσω των λουλουδιών δεν είναι άλλο παρά ο έρωτας.

Το κάθε λουλούδι το

ακολουθεί και κάποιος μύθος, κάποια ιστορία, κάποιος συμβολισμός. Ας

δούμε λοιπόν μερικά από αυτά και ποιοι είναι οι μύθοι που τα ακολουθούν. Ανεμώνη

Η Ανεμώνη προέρχεται από την ελληνική λέξη "Άνεμος". Η Ελληνική μυθολογία

αναφέρεται στην κόκκινη ανεμώνη. Ο Άδωνις, ήταν ένας πολύ όμορφος

άνδρας,

που τον ποθούσαν η Περσεφόνη, η βασίλισσα του κάτω κόσμου, και η

Αφροδίτη, η θεά του έρωτα. Μια

μέρα που είχε πάει για κυνήγι πληγώθηκε από έναν άγριο κάπρο. Η

Αφροδίτη όταν άκουσε τις κραυγές του εραστή της, στάθηκε πλάι του.

Εκείνος ψυχορραγούσε απάνω σε λευκές ανεμώνες, που απ’ το αίμα του

έγιναν κατακόκκινες.

Στη λαογραφία, η ανεμώνη αναφέρεται ως ένα λουλούδι

που φέρνει τύχη και προστασία ενάντια στο κακό. Επίσης, μπορούσε να

προβλέψει τη βροχή, μιας και τα πέταλά του έκλειναν τη νύχτα, και οι

νεράιδες κοιμόντουσαν κάτω απ’ αυτά την ώρα του ηλιοβασιλέματος.

Γαρύφαλλο

Τα γαρύφαλλα συναντιόνται σε πολλά χρώματα: Λευκό, κίτρινο, ροζ, κόκκινο. Έχει πολλές διαφορετικές έννοιες το καθένα απ’ αυτά. Τα λευκά συμβολίζουν την αγνή αγάπη και την καλή τύχη.

Τα ελαφρά κόκκινα αντιπροσωπεύουν τον θαυμασμό, ενώ το σκούρο κόκκινο

έχει στόχο να μεταφέρει βαθύτερα συναισθήματα αγάπης και στοργής. Τα Μωβ

γαρύφαλλα συνεπάγονται κέφι και εκκεντρικότητα, ενώ το κίτρινο σημαίνει

απογοήτευση και απόρριψη.

Τα ροζ φέρουν τη μεγαλύτερη σημασία. Λέγεται πως φύτρωσε στη γη απ’ τα

δάκρυα της Παναγίας για το χαμό του Ιησού. Έτσι, συμβολίζουν την αθάνατη

αγάπη της μητέρας. Το ροζ γαρύφαλλο, έγινε το 1907 επίσημα το σύμβολο

της Γιορτής της Μητέρας. Η επιστημονική ονομασία του είναι το «Δίανθος»,

όπου σημαίνει ανθός της αγάπης ή ανθός των θεών. Το γαρύφαλλο ανθίζει

τον Ιανουάριο.

Κρίνος

Ο κρίνος είναι το λουλούδι της αθωότητας και της αγνότητας.

Θεωρείται το πιο σπουδαίο λουλούδι κατά τον Χριστιανισμό καθότι είναι

το σύμβολο αγνότητας της Παναγίας. Και στη Χριστιανική και στην

ειδωλολατρική παράδοση, ο κρίνος θεωρείται και σύμβολο γονιμότητας. Στους

Ελληνοχριστιανικούς γάμους ο ιερέας τοποθετεί γύρω απ’ το κεφάλι της

νύφης ένα στεφάνι με κρίνα, ως σύμβολο αγνότητας και γονιμότητας. Αυτά

τα λουλούδια, υποτίθεται ότι φύτρωσαν από τα δάκρυα της Εύας, όταν

πετάχτηκε έξω από τον Κήπο της Εδέμ.

Ένας αρχαίος θρύλος λέει ότι ο πρώτος κρίνος της κοιλάδας αγαπούσε το

αηδόνι, όμως επειδή ήταν ντροπαλό, σηκώθηκε απάνω απ’ το γρασίδι για να

τ’ ακούσει καλύτερα. Το Αηδόνι έγινε μοναχικό, και είπε ότι πλέον δε θα

τραγουδά αν κάθε Μάη δεν ανθίζει ο κρίνος. Οι λευκοί συμβολίζουν την

αθωότητα, την αγνότητα και τη γλυκύτητα. Οι Κίτρινοι κρίνοι εκφράζουν

την ευγνωμοσύνη και την ευθυμία.

Τριαντάφυλλο

Είναι το λουλούδι της αγάπης και της ομορφιάς. Δίνει την ελπίδα. Είναι σύμβολο της ανάστασης

και της αιώνιας ζωής. Για τους Ρωμαίους, και τους Έλληνες, το

τριαντάφυλλο αποτελούσε σύμβολο της ομορφιάς,

ήταν το λουλούδι της θεάς

Αφροδίτης. Τα πρώτα κόκκινα τριαντάφυλλα, λέγεται ότι «γεννήθηκαν» απ’

το αίμα του Άδωνη για την αγάπη της Αφροδίτης. Έτσι, έγινε το σύμβολο

της αγάπης και της αιώνιας ζωής.

Σε έναν άλλον ελληνικό μύθο,

το τριαντάφυλλο αναφέρει πως δημιουργήθηκε από την θεά των λουλουδιών,

τη Χλωρίδα. Μια μέρα,

η Χλωρίδα βρήκε το άψυχο σώμα μιας νύμφης στο

δάσος και το μεταμόρφωσε σε λουλούδι. Κάλεσε τότε την Αφροδίτη, και τον

Διόνυσο. Η Αφροδίτη χάρισε στο λουλούδι ομορφιά και ο Διόνυσος πρόσθεσε

νέκταρ για να του δώσει γλυκιά ευωδιά. Ο Ζέφυρος, ο θεός του ανέμου

φύσηξε μακριά τα σύννεφα και έτσι ο Απόλλωνας, ο θεός του Ήλιου μπόρεσε

να λάμψει και να κάνει το λουλούδι να ανθίσει. Έτσι το τριαντάφυλλο

δημιουργήθηκε και στέφθηκε "Βασιλιάς των λουλουδιών".

Κατά έναν Χριστιανικό θρύλο, τα τριαντάφυλλα αρχικά δεν είχαν αγκάθια.

Έπειτα του προπατορικού αμαρτήματος και την έξοδο του Αδάμ και της Εύας

απ’ τον Κήπο της Εδέμ, τα τριαντάφυλλα απέκτησαν αγκάθια, ως υπενθύμιση

της αμαρτίας. Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο συμβολίζει το μαρτύριο και ένα

λευκό την αγνότητα και την παρθενία. Ανθίζει τον μήνα Ιούνιο.

Βιολέτες

Κατά την αρχαιότητα, πίστευαν πως οι βιολέτες παρείχαν προστασία απ’ τα

κακά πνεύματα. Ο θρύλος λέει ότι η μεγάλη μητέρα θεά Κυβέλη αγαπούσε

τον Άττις, ο οποίος σκοτώθηκε ενώ κυνηγούσε αγριογούρουνο. Όταν

το αίμα του έπεσε στο έδαφος, οι βιολέτες άνθισαν μεμιάς. Στον

Χριστιανισμό οι βιολέτες συμβολίζουν την αρετή της ταπεινοφροσύνης και

της σεμνότητας.

Μια γιρλάντα από βιολέτες που φοριέται γύρω από το κεφάλι αποτρέπει τη

ζαλάδα που τυχόν έχετε. Χαρακτηριστικό παράδειγμά είναι αυτό με τους

Ρωμαίους όπου στόλιζαν τα τραπέζια με τα συμπόσια πιστεύοντας πως έτσι

θα απέτρεπαν τη μέθη. Επίσης θεωρούνται ένα «τυχερό» δώρο σε κάθε

γυναίκα και σε κάθε εποχή. Ευδοκιμούν τον μήνα Φεβρουάριο.

Via