"Δύο τουλάχιστον φορές την ημέρα οι φοιτητές επικοινωνούν με τη μαμά"!
Δεν λέμε και δεν σχολιάζουμε τίποτα εμείς. Αφήνουμε να μιλήσει ο Θεσπρωτός (από την Πετροβίτσα Παραμυθιάς) καθηγητής Δονάτος Παπαγιάννης: "Το αμφιθέατρο έχει τις δικές του χάρες. Τις δικές του εκπλήξεις.
Έτσι, απ’ την αρχή της επικουρικότητας στο Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κουβέντα, χωρίς λόγο και αιτία, ξεστράτισε στην επικοινωνία γονιών και φοιτητών. Και το ερώτημα ουρανοκατέβατο: «πόσες φορές επικοινωνείς με τη μαμά;». «Τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα», η αφοπλιστική και ειλικρινής απάντηση!!!!
Και η συγκεκριμένη πρακτική επιβεβαιώθηκε
σε ποσοστό που ξεπερνούσε το 70% των παρόντων. Τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα... Δεν έχω καμιά αμφιβολία. Ολόκληρη η παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας στο φοιτητικό αμφιθέατρο. Ο υπερπροστατευτισμός της ελληνικής οικογένειας σε όλο του το μεγαλείο. Η παθολογική αλληλεξάρτηση γονιών και κλώνων και οι εντεύθεν παραλυτικές της συνέπειες. Η ολοκληρωτική αφιέρωση στα παιδιά και στη φαμίλια και έξω από αυτή «γαία πυρί μιχθήτω». Η προφανής και ανατριχιαστική ανασφάλεια για ενήλικες και ακαδημαϊκούς άνδρες και γυναίκες. Με συγχωρείτε αλλά σας παρακαλώ σκεφθείτε: σε μια τέτοια κοινωνία, μπορεί να καρπίσει η αρχή της αξιοκρατίας;". katoci.blogspot.gr
Via
Έτσι, απ’ την αρχή της επικουρικότητας στο Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κουβέντα, χωρίς λόγο και αιτία, ξεστράτισε στην επικοινωνία γονιών και φοιτητών. Και το ερώτημα ουρανοκατέβατο: «πόσες φορές επικοινωνείς με τη μαμά;». «Τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα», η αφοπλιστική και ειλικρινής απάντηση!!!!
Και η συγκεκριμένη πρακτική επιβεβαιώθηκε
σε ποσοστό που ξεπερνούσε το 70% των παρόντων. Τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα... Δεν έχω καμιά αμφιβολία. Ολόκληρη η παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας στο φοιτητικό αμφιθέατρο. Ο υπερπροστατευτισμός της ελληνικής οικογένειας σε όλο του το μεγαλείο. Η παθολογική αλληλεξάρτηση γονιών και κλώνων και οι εντεύθεν παραλυτικές της συνέπειες. Η ολοκληρωτική αφιέρωση στα παιδιά και στη φαμίλια και έξω από αυτή «γαία πυρί μιχθήτω». Η προφανής και ανατριχιαστική ανασφάλεια για ενήλικες και ακαδημαϊκούς άνδρες και γυναίκες. Με συγχωρείτε αλλά σας παρακαλώ σκεφθείτε: σε μια τέτοια κοινωνία, μπορεί να καρπίσει η αρχή της αξιοκρατίας;". katoci.blogspot.gr
Via
Labels
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :