Ο μικρός μας γκρινιάρης

Ποιός είπε πως το να είσαι γονιός, είναι εύκολο;

Η γκρίνια είναι μια έκφραση της δυσφορίας και της δυσαρέσκειας του

παιδιού. Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να την αποκωδικοποιούμε, ξεκινώντας

από τα απλά. Αφού αποκλείσουμε τα προφανή, ψάχνουμε παρακάτω. Μήπως

αισθάνεται παραμελημένο και γκρινιάζοντας θέλει να μας κάνει να το

προσέξουμε; Ας αναρωτηθούμε μήπως του κάνουμε διαρκώς παρατηρήσεις; Ίσως

πάλι η συμπεριφορά του να είναι χειριστική, επειδή έχει αντιληφθεί ότι

με την γκρίνια πετυχαίνει τον σκοπό του.

Είναι γεγονός ότι

μερικά παιδιά γεννιούνται με πιο έντονο ταμπεραμέντο και είναι

γκρινιάρικα και νευρικά. Ωστόσο, παρότι αυτή η συμπεριφορά προκαλεί

εκνευρισμό και θυμό στον γονιό, οι ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι η

επιθετικότητα από μέρους του γονιού θα χειροτερεύσει την επικοινωνία με

το παιδί και θα ενισχύσει την αρνητική του συμπεριφορά. Όσο πιο

αδιάλλακτο είναι το παιδί, τόσο μεγαλύτερο απόθεμα υπομονής χρειάζεται

να έχουν οι γονείς. Τα SOS για λιγότερη μουρμούρα Διατηρούμε την ψυχραιμία μας και

δεν δείχνουμε σημάδια θυμού. Το σημαντικό είναι να μην λυγίζουμε στην

γκρίνια και να παραμένουμε σταθεροί. Κάνοντας ότι δεν του δίνουμε

σημασία όταν γκρινιάζει, του στέλνουμε το μήνυμα ότι η γκρίνια δεν είναι

το κατάλληλο μέσο για να επικοινωνήσει μαζί μας. Επίσης, είναι

σημαντικό, μόλις το παιδί αλλάξει τόνο και αρχίσει να μιλάει κανονικά,

να του δώσουμε όλη μας την προσοχή.

Αποσπάμε το ενδιαφέρον του. Σε πολλές περιπτώσεις, στρέφοντας το ενδιαφέρον του παιδιού σε κάτι διαφορετικό, ξεπερνάμε ανώδυνα τον "ύφαλο" της γκρίνιας.

Καταφεύγουμε στο χιούμορ.

Μπορεί να μας φαίνεται δύσκολο, αλλά αντιμετωπίζοντας με χιούμορ το

παιδί μπορούμε να το βοηθήσουμε να καταλάβει πόσο ενοχλητική είναι η

γκρίνια του. Παράλληλα αποφορτίζουμε την ένταση που προκαλεί το

κλαψούρισμα του. Μπορούμε,λόγω χάρη, να μιμηθούμε τον τρόπο ομιλίας του,

βοηθώντας το να καταλάβει το πόσο υπερβολικό είναι.

Δίνουμε το καλό παράδειγμα.

Στο γκρινιάρικο αίτηαμ ατου παιδιού απαντάμε επαναδιατυπώνοντας το έτσι

όπως θα θέλαμε να μας το είχε πει. Εξηγούμε με ήρεμο τόνο , ότι αν το

πει με αυτόν τον ωραίο τρόπο, θα κάνουμε αυτό που μας έχει ζητήσει. Σε

κάθε ευκαιρία δίνουμε το καλό παράδειγμα με την δική μας συμπεριφορά.

Χρησιμοποιούμε παραμύθια.

Σκαρφιζόμαστε μαι ιστορία με έναν γκρινιάρη ήρωα που κανένας δεν ήθελε

να τον έχει φίλο. Μόλις όμως ο μικρός γκρινιάρης σταμάτησε το

καλψούρισμα και άρχισε να χρησιμοποιεί την δική του φωνή για να ζητήσει

κάτι, τότε όλοι άρχισαν να τον ακούν και να του δίνουν σημασία. Κάθε

φορά που το παιδί θα αρχίζει την γκρίνια, μπορούμε να του θυμίζουμε τον

μικρό γκρινιάρη ήρωα της ιστορίας μας.

Ποιός είπε πως το να είσαι γονιός, είναι εύκολο;

Via