Το παιδί μου και το Facebook
Η πρόσφατη ιστορία με την 13χρονη που εξαφανίστηκε από το σπίτι της για να ακολουθήσει έναν 23χρονο αλλοδαπό, τον οποίο γνώρισε μέσω Facebook, επαναφέρει το ερώτημα της ασφάλειας των παιδιών που...
ασχολούνται πολλές ώρες με το διαδίκτυο. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, τα παιδιά «εκμεταλλεύονται» την άγνοια ή την αδιαφορία των γονιών τους για να… αλωνίζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φυσικά το να συνομιλούν με φίλους και συμμαθητές τους δεν είναι κάτι κακό, αλλά οι κίνδυνοι του να γνωρίσουν μέσω διαδικτύου κάποιους άγνωστους και να παρασυρθούν απ’ αυτούς αυξάνονται όταν δεν υπάρχει έλεγχος. Και πώς να ελέγξουμε την «ηλεκτρονική» παρουσία του παιδιού μας, αν δεν θέλουμε να το καταπιέσουμε με άμεση απαγόρευση χρησιμοποίησης του Facebook ή άλλων social media, ή ακόμα και απαγόρευση να έχει τον υπολογιστή του στο δωμάτιό του; Υπάρχουν μερικοί κανόνες που μπορούμε να ακολουθήσουμε, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα σταθερό πλαίσιο ελέγχου, αλλά καθόλου καταπιεστικό. Η πρώτη λύση είναι να… μάθουμε κι εμείς να χρησιμοποιούμε το Facebook! Μπορεί να φαίνεται βουνό για κάποιους που δεν έχουν άμεση σχέση με τους υπολογιστές, ωστόσο είναι πολύ σωστός τρόπος να ελέγχουμε το παιδί μας. Αν, μάλιστα, το ίδιο το παιδί μας φτιάξει το λογαριασμό, ακόμα καλύτερα! Όταν γίνουμε «φίλοι» στο Facebook μπορούμε να ελέγχουμε τους δικούς του «φίλους» και όλα τα φανερά μηνύματα που στέλνει ή λαμβάνει. Ετσι μπορούμε να κάνουμε έναν πρώτο έλεγχο των άγνωστων σ’ εμάς «φίλων» του, όταν αυτό δεν είναι μπροστά. Συζητούμε πολλές φορές με το παιδί την ασφάλεια μέσω του διαδικτύου. Ποτέ με τη μορφή συμβουλών (π.χ. «πρόσεξε με ποιους κάνεις παρέα!»), γιατί φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα απ’ αυτό που επιθυμούμε. Αν ρωτήσουμε π.χ. να μας πει για τους κανόνες ασφαλείας, επειδή υποτίθεται ότι ανησυχούμε οι ίδιοι για τα προσωπικά μας στοιχεία, θα το αναγκάσουμε να ψάξει θέματα που ενδεχομένως να μην του έχουν περάσει από το μυαλό, για να μας απαντήσει. Ετσι θα δούμε και πόσο ενημερωμένο είναι, αλλά και πόσο υπεύθυνη χρήση κάνει. Προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τις έννοιες «ιδιωτικά» και «δημόσια» στοιχεία. Π.χ. για τις οικογενειακές μας φωτογραφίες φτιάχνουμε μια «ομάδα» στο Facebook, στην οποία έχουν πρόσβαση μόνο μέλη της οικογένειας και στενοί μας φίλοι. Το παιδί μου και το FacebookΣε περίπτωση που το παιδί αντιδρά έντονα στο να σας φτιάξει λογαριασμό στο Facebook ή να σας εξηγήσει σχετικά μ’ αυτό, δεν υπάρχει άλλη λύση από το να μιλήσετε ανοιχτά μαζί του. Αν, μάλιστα, συνηθίζει να κλείνει (ή, πολύ περισσότερο, να κλειδώνει) την πόρτα του δωματίου του όσο είναι στο Facebook, τότε οφείλετε να επισπεύσετε την κουβέντα. Πριν συζητήσετε, εξηγήστε του ότι δεν θέλετε να επεμβαίνετε στη ζωή του (οι έφηβοι ειδικά είναι πολύ ευαίσθητοι σ’ αυτό) αλλά γιατί νομίζετε ότι κάτι σας κρύβει. Από τις αντιδράσεις του θα καταλάβετε αν τρέχει όντως κάτι. Εχει αποδειχτεί ότι οι περισσότεροι έφηβοι στρέφονται στο Facebook για να βρουν ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να ακούσουν και να διαβάσουν, επειδή δεν μπορούν να το κάνουν με τους γονείς τους. Θα πρέπει να βρίσκετε πάντα χρόνο για κουβέντα με το παιδί σας και να μην θεωρείτε δεδομένη ούτε την ειλικρίνεια, ούτε την εμπιστοσύνη του. Θα τα κερδίσετε με τη συμπεριφορά σας, όπως φυσικά αγωνίζεται κι αυτό να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας για να του παρέχετε όλο και περισσότερη ελευθερία στις κινήσεις του. flowmagazine.gr
Via
ασχολούνται πολλές ώρες με το διαδίκτυο. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, τα παιδιά «εκμεταλλεύονται» την άγνοια ή την αδιαφορία των γονιών τους για να… αλωνίζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φυσικά το να συνομιλούν με φίλους και συμμαθητές τους δεν είναι κάτι κακό, αλλά οι κίνδυνοι του να γνωρίσουν μέσω διαδικτύου κάποιους άγνωστους και να παρασυρθούν απ’ αυτούς αυξάνονται όταν δεν υπάρχει έλεγχος. Και πώς να ελέγξουμε την «ηλεκτρονική» παρουσία του παιδιού μας, αν δεν θέλουμε να το καταπιέσουμε με άμεση απαγόρευση χρησιμοποίησης του Facebook ή άλλων social media, ή ακόμα και απαγόρευση να έχει τον υπολογιστή του στο δωμάτιό του; Υπάρχουν μερικοί κανόνες που μπορούμε να ακολουθήσουμε, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα σταθερό πλαίσιο ελέγχου, αλλά καθόλου καταπιεστικό. Η πρώτη λύση είναι να… μάθουμε κι εμείς να χρησιμοποιούμε το Facebook! Μπορεί να φαίνεται βουνό για κάποιους που δεν έχουν άμεση σχέση με τους υπολογιστές, ωστόσο είναι πολύ σωστός τρόπος να ελέγχουμε το παιδί μας. Αν, μάλιστα, το ίδιο το παιδί μας φτιάξει το λογαριασμό, ακόμα καλύτερα! Όταν γίνουμε «φίλοι» στο Facebook μπορούμε να ελέγχουμε τους δικούς του «φίλους» και όλα τα φανερά μηνύματα που στέλνει ή λαμβάνει. Ετσι μπορούμε να κάνουμε έναν πρώτο έλεγχο των άγνωστων σ’ εμάς «φίλων» του, όταν αυτό δεν είναι μπροστά. Συζητούμε πολλές φορές με το παιδί την ασφάλεια μέσω του διαδικτύου. Ποτέ με τη μορφή συμβουλών (π.χ. «πρόσεξε με ποιους κάνεις παρέα!»), γιατί φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα απ’ αυτό που επιθυμούμε. Αν ρωτήσουμε π.χ. να μας πει για τους κανόνες ασφαλείας, επειδή υποτίθεται ότι ανησυχούμε οι ίδιοι για τα προσωπικά μας στοιχεία, θα το αναγκάσουμε να ψάξει θέματα που ενδεχομένως να μην του έχουν περάσει από το μυαλό, για να μας απαντήσει. Ετσι θα δούμε και πόσο ενημερωμένο είναι, αλλά και πόσο υπεύθυνη χρήση κάνει. Προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τις έννοιες «ιδιωτικά» και «δημόσια» στοιχεία. Π.χ. για τις οικογενειακές μας φωτογραφίες φτιάχνουμε μια «ομάδα» στο Facebook, στην οποία έχουν πρόσβαση μόνο μέλη της οικογένειας και στενοί μας φίλοι. Το παιδί μου και το FacebookΣε περίπτωση που το παιδί αντιδρά έντονα στο να σας φτιάξει λογαριασμό στο Facebook ή να σας εξηγήσει σχετικά μ’ αυτό, δεν υπάρχει άλλη λύση από το να μιλήσετε ανοιχτά μαζί του. Αν, μάλιστα, συνηθίζει να κλείνει (ή, πολύ περισσότερο, να κλειδώνει) την πόρτα του δωματίου του όσο είναι στο Facebook, τότε οφείλετε να επισπεύσετε την κουβέντα. Πριν συζητήσετε, εξηγήστε του ότι δεν θέλετε να επεμβαίνετε στη ζωή του (οι έφηβοι ειδικά είναι πολύ ευαίσθητοι σ’ αυτό) αλλά γιατί νομίζετε ότι κάτι σας κρύβει. Από τις αντιδράσεις του θα καταλάβετε αν τρέχει όντως κάτι. Εχει αποδειχτεί ότι οι περισσότεροι έφηβοι στρέφονται στο Facebook για να βρουν ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να ακούσουν και να διαβάσουν, επειδή δεν μπορούν να το κάνουν με τους γονείς τους. Θα πρέπει να βρίσκετε πάντα χρόνο για κουβέντα με το παιδί σας και να μην θεωρείτε δεδομένη ούτε την ειλικρίνεια, ούτε την εμπιστοσύνη του. Θα τα κερδίσετε με τη συμπεριφορά σας, όπως φυσικά αγωνίζεται κι αυτό να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας για να του παρέχετε όλο και περισσότερη ελευθερία στις κινήσεις του. flowmagazine.gr
Via
Labels
Lifestyle
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :