Ρουμελιώτικη διάλεκτος
Αθάνατη Ελλαδάρα...
Αδεδώ: στο ίδιο σημείο
Αμουλάου: ελευθερώνω, λύνω
Ανάμ’κι: Εναπόμεινε
Άφ’κα: Άφησα
Άϊτι : Άντε πήγαινε
Άσουστα: Αυτά που δεν σώνονται
Αλλ’νούς: Άλλους
αμάλαγος: απείραχτος
Αναμουτρουλιάχκα: φοβήθηκα
Βάβα: γιαγιά
Γίν’κι: Έγινε
Δ’λιά: Δουλειά
Θα δόϊς: Θα δώσεις
Θα γνέϊς: θα γνέσεις
Θα νυχτόϊς: θα νυχτώσεις
Κατσιούλα: μάλλινο σκουφί (δηλαδή ο κουκουλοφόρος: κατσιουλωμένος)
Λ’τσιέται: κυλιέται μέσα σε λάσπες
Μπουχτάω: βαριέμαι
Μουλόιμα: Διήγηση
Νομ’: δώσε μου
Ξωρέξια: ιδιοτροπίες
Ξακριάζω: ακροβατώ
Ξικουλώνω: ξεριζώνω
Ξστούεννα: Χριστούγεννα
Ουλλ’ νους: όλους
Π’νάου: πεινώ
Πάου καλιά μ’: ώρα μου καλή
Π’ λέτι: που λέτε
Π’ δάγαμι: πηδούσαμε
Σ’βου: σβήνω
Σ’ λουή: έγνοια
Σύμμασι: μάζεψε
Σώνει: αρκεί. φτάνει
Σ’ ναρίζομαι: ετοιμάζομαι
Στραβοκατινιάζω: στραβώνω ολοσχερώς
Στασιό: ανάπαυση
Σουφρώνω: σουρώνω, κάνω πτυχές, κλέβω
Σκριμιδάω: χοροπηδώ
Τσατούρι: πρόχειρο στέγαστρο
Τσούπα: κόρη
Τυλώνω: παραγεμίζω
Τσινάω: κλωτσάω
Τσιαλαφός: αλαφροϊσκιωτος
Τράτο: περιθώριο. προθεσμία
Τουρλακίδα: γυναίκα ελαφρή και επιπόλαιη
Τότενες: τότε
Τζώρας: ξεροκέφαλος
Τεμπεσίρι: κιμωλία
Ταλίμ’: προσόν, χάρη
Τακίμ’: ασορτί
Τάι: ένα χέρι ξύλο
Φ’λάου: φυλάσσω
Φ’λεύου: κάνω τραπέζι, κερνώ
Φιλί: κομμάτι από πίτα
Φούρκα: ξύλινη διχάλα
Φούσκος: χαστούκι
Φωτίκια: ρούχα βαπτιστικά
Χαϊβάνι: άμυαλο μικρό παιδί
Χαλεύω: ζητάω
Χαψιά: μπουκιά
Χλεμπονιάρης: κιτρινιάρης
Χόχλος: βράση
Χούϊ: άσχημη συνήθεια
Χαλεύου: Ζητώ
Χαζιρεύου: τελειώνω
Ψόφος: πολύ κρύο
Ψισ’ νός: χθεσινοβραδινός
ΜΟΝΟΣΥΛΛΑΒΕΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
Βαλ’τ’σ: βάλε της
Γλέντ’: γλέντι
Γραφ’: γράφει
Δ’λεύς: δουλεύεις
Δ’λειά: δουλειά
Δοστ’: δώσε του
Δ’κοτ: δικό του
Ζ’μι: ζουμί
Ζ’λαπ’: ζουλάπι
Θερμ’: Θέρμη
Θαρθ’: θα έρθει
Θ’καρ’: θηκάρι
Θ’λειά: θηλειά
Καδ’: Κάδη
Κειος: εκείνος
Κ’τη: κουτή
Κ’τι: κουτί
Κ’τση: κουτσή
Κ’φο: κουφό
Κλειού: κλείνω
Κρίν’τ: μίλησέ του
Κλουρ: κουλούρι
Κνουπ‘: κουνούπι
Κταβ’: κουτάβι
Κλειού: κλείνω
Κ’νεις: κουνήσου
Κ’βαρ’: κουβάρι
Λ’ταρ: λυτάρι
Μ’κρο: μικρό
Μυτ’: μύτι
Ματ’: μάτι
Μόρθ’: μου έρθει
Ναμ’: δώσε μου
Ντλαπ: ντουλάπι
Ξερσ: ξέρεις
Π’λια: πουλιά
Πλυσ‘: πλύσου
Π’λω: πωλώ
Π’λεις: πωλείς
Π’λι: πουλί
Π’λος: πυλός
Παρ’ς: πάρεις
Πραζ’: πειράζει
Π’στεβ: πιστεύει
Πνιξ’: πνίξου
Παρ’ς: πάρεις
Ραβ‘: ραβει
Ριξτ’: ρίξε του
Ρεβ’: ασθενεί
Σ’βου: σβήνω
Σκει: Σκίζει
Σκ’φι: σκουφί
Σκαβ’ς: σκάβεις
Σβεις: σβήνεις
Σκαβ’σ: σκάβεις
Σκ’λι: σκυλί
Σκα: σκάζει
Σπιτ: σπίτι
Σφιξ΄: σφίξου
Σ’κια: συκιά
Τ’λιού: τυλίγω
Φ’λει: φιλεί
Φ’λι: φιλί
Φ’τλια: φυτιλιά,τσίγκλισμα,έναυσμα
Φκιάρ’: φτυάρι
Φτεις: φτύνεις
Φτου: φτύνω
Φεξ’: φέξει
Φτσο: λειψό
Χ’λιαρ’: κουτάλι
Χερ’: χέρι
pournari
Via
Αδεδώ: στο ίδιο σημείο
Αμουλάου: ελευθερώνω, λύνω
Ανάμ’κι: Εναπόμεινε
Άφ’κα: Άφησα
Άϊτι : Άντε πήγαινε
Άσουστα: Αυτά που δεν σώνονται
Αλλ’νούς: Άλλους
αμάλαγος: απείραχτος
Αναμουτρουλιάχκα: φοβήθηκα
Βάβα: γιαγιά
Γίν’κι: Έγινε
Δ’λιά: Δουλειά
Θα δόϊς: Θα δώσεις
Θα γνέϊς: θα γνέσεις
Θα νυχτόϊς: θα νυχτώσεις
Κατσιούλα: μάλλινο σκουφί (δηλαδή ο κουκουλοφόρος: κατσιουλωμένος)
Λ’τσιέται: κυλιέται μέσα σε λάσπες
Μπουχτάω: βαριέμαι
Μουλόιμα: Διήγηση
Νομ’: δώσε μου
Ξωρέξια: ιδιοτροπίες
Ξακριάζω: ακροβατώ
Ξικουλώνω: ξεριζώνω
Ξστούεννα: Χριστούγεννα
Ουλλ’ νους: όλους
Π’νάου: πεινώ
Πάου καλιά μ’: ώρα μου καλή
Π’ λέτι: που λέτε
Π’ δάγαμι: πηδούσαμε
Σ’βου: σβήνω
Σ’ λουή: έγνοια
Σύμμασι: μάζεψε
Σώνει: αρκεί. φτάνει
Σ’ ναρίζομαι: ετοιμάζομαι
Στραβοκατινιάζω: στραβώνω ολοσχερώς
Στασιό: ανάπαυση
Σουφρώνω: σουρώνω, κάνω πτυχές, κλέβω
Σκριμιδάω: χοροπηδώ
Τσατούρι: πρόχειρο στέγαστρο
Τσούπα: κόρη
Τυλώνω: παραγεμίζω
Τσινάω: κλωτσάω
Τσιαλαφός: αλαφροϊσκιωτος
Τράτο: περιθώριο. προθεσμία
Τουρλακίδα: γυναίκα ελαφρή και επιπόλαιη
Τότενες: τότε
Τζώρας: ξεροκέφαλος
Τεμπεσίρι: κιμωλία
Ταλίμ’: προσόν, χάρη
Τακίμ’: ασορτί
Τάι: ένα χέρι ξύλο
Φ’λάου: φυλάσσω
Φ’λεύου: κάνω τραπέζι, κερνώ
Φιλί: κομμάτι από πίτα
Φούρκα: ξύλινη διχάλα
Φούσκος: χαστούκι
Φωτίκια: ρούχα βαπτιστικά
Χαϊβάνι: άμυαλο μικρό παιδί
Χαλεύω: ζητάω
Χαψιά: μπουκιά
Χλεμπονιάρης: κιτρινιάρης
Χόχλος: βράση
Χούϊ: άσχημη συνήθεια
Χαλεύου: Ζητώ
Χαζιρεύου: τελειώνω
Ψόφος: πολύ κρύο
Ψισ’ νός: χθεσινοβραδινός
ΜΟΝΟΣΥΛΛΑΒΕΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
Βαλ’τ’σ: βάλε της
Γλέντ’: γλέντι
Γραφ’: γράφει
Δ’λεύς: δουλεύεις
Δ’λειά: δουλειά
Δοστ’: δώσε του
Δ’κοτ: δικό του
Ζ’μι: ζουμί
Ζ’λαπ’: ζουλάπι
Θερμ’: Θέρμη
Θαρθ’: θα έρθει
Θ’καρ’: θηκάρι
Θ’λειά: θηλειά
Καδ’: Κάδη
Κειος: εκείνος
Κ’τη: κουτή
Κ’τι: κουτί
Κ’τση: κουτσή
Κ’φο: κουφό
Κλειού: κλείνω
Κρίν’τ: μίλησέ του
Κλουρ: κουλούρι
Κνουπ‘: κουνούπι
Κταβ’: κουτάβι
Κλειού: κλείνω
Κ’νεις: κουνήσου
Κ’βαρ’: κουβάρι
Λ’ταρ: λυτάρι
Μ’κρο: μικρό
Μυτ’: μύτι
Ματ’: μάτι
Μόρθ’: μου έρθει
Ναμ’: δώσε μου
Ντλαπ: ντουλάπι
Ξερσ: ξέρεις
Π’λια: πουλιά
Πλυσ‘: πλύσου
Π’λω: πωλώ
Π’λεις: πωλείς
Π’λι: πουλί
Π’λος: πυλός
Παρ’ς: πάρεις
Πραζ’: πειράζει
Π’στεβ: πιστεύει
Πνιξ’: πνίξου
Παρ’ς: πάρεις
Ραβ‘: ραβει
Ριξτ’: ρίξε του
Ρεβ’: ασθενεί
Σ’βου: σβήνω
Σκει: Σκίζει
Σκ’φι: σκουφί
Σκαβ’ς: σκάβεις
Σβεις: σβήνεις
Σκαβ’σ: σκάβεις
Σκ’λι: σκυλί
Σκα: σκάζει
Σπιτ: σπίτι
Σφιξ΄: σφίξου
Σ’κια: συκιά
Τ’λιού: τυλίγω
Φ’λει: φιλεί
Φ’λι: φιλί
Φ’τλια: φυτιλιά,τσίγκλισμα,έναυσμα
Φκιάρ’: φτυάρι
Φτεις: φτύνεις
Φτου: φτύνω
Φεξ’: φέξει
Φτσο: λειψό
Χ’λιαρ’: κουτάλι
Χερ’: χέρι
pournari
Via
Labels
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :