Πολύωρη ακινησία στην καρέκλα; Δείτε τις συνέπειες
Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι περνάνε ατέλειωτες ώρες καθημερινά σε καθιστή θέση. Η τάση αυτή όμως έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία, όπως αποκαλύπτουν η μία μελέτη μετά την άλλη.
Το γενικό συμπέρασμά τους είναι πως όταν κάποιος κάθεται πίσω απ’ το γραφείο του επί 6 ή 7 ώρες στη σειρά, βλάπτει σοβαρά την υγεία του, διατρέχοντας αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας, προβλημάτων στον αυχένα και τη μέση, διαβήτη, ορισμένων μορφών καρκίνου και άλλων δεινών.
Ακόμα, δε, κι αν διαθέτει καθημερινά κάποια ώρα για να γυμνάζεται, δεν φαίνεται να αντισταθμίζει την βλάβη που υφίσταται από την πολύωρη ακινησία σε μια καρέκλα. Ο μέσος άνθρωπος περνάει πλέον όρθιος μόλις το 35% της μέρας του, όταν κάποτε ήταν όρθιος το 90%. Αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άμοιρο συνεπειών», λέει ο επιδημιολόγος δρ Ανάπ Κανόντια, από το Κέντρο Εξατομικευμένης Φροντίδας Υγείας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, ο οποίος μελετά επισταμένα τις συνέπειες της ακινησίας στο γραφείο.
Τον περασμένο μήνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Physical Activity & Health» μελέτη του Πανεπιστημίου Northwestern που έδειξε πως μία έξτρα ώρα καθισιό την ημέρα στην ηλικία των 60 ετών και άνω, σχετίζεται με αύξηση του κινδύνου αναπηρίας κατά 50% τα επόμενα χρόνια.
Πριν από δύο χρόνια, εξάλλου, μελέτη που δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας» (JAMA), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ανά 2 πρόσθετες ώρες ακινησίας στο γραφείο ή μπροστά στην τηλεόραση αυξάνεται κατά το ένα πέμπτο ο κίνδυνος διαβήτη και κατά 15% ο κίνδυνος καρδιοπάθειας.
Φλεγμονή και ινσουλίνη
Γιατί συμβαίνει αυτό; Μία πιθανή εξήγηση έδωσε το 2012 μελέτη που δημοσιεύθηκε στο πιο έγκυρο καρδιολογικό περιοδικό παγκοσμίως, το «Circulation». Όπως έδειξε, όλοι οι φλεγμονώδεις δείκτες είναι αυξημένοι σε όσους διάγουν καθιστική ζωή – και η αύξηση αυτή «μεταφράζεται» σε τάση εκδήλωσης σοβαρών καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Επιπλέον, η υπερβολική ακινησία μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη αντοχή στην ινσουλίνη – μία διαταραχή που θεωρείται πρόδρομη κατάσταση στον διαβήτη τύπου 2, κατά τον λέκτορα Ενδοκρινολογίας δρα Μαρκ Βάντερπαμπ, από το Νοσοκομείο Royal Free του Λονδίνου.
Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που διασπά το σάκχαρο (γλυκόζη), το οποίο αποθηκεύεται στους μυς και στο ήπαρ. Όταν το σάκχαρο φτάσει στα κύτταρα των μυών, ενεργοποιείται μία αλληλουχία χημικών διεργασιών που του επιτρέπουν να εισέλθει στο εσωτερικό τους. Η ευκολία με την οποία θα γίνει η μετάβασή του στο εσωτερικό των κυττάρων είναι γνωστή ως ευαισθησία στην ινσουλίνη», εξηγείο δρ Βάντερπαμπ. Όταν, λοιπόν, ένας άνθρωπος περνάει ώρες ακίνητος, «οι μύες του γίνονται ολοένα λιγότερο ικανοί να δεσμεύουν το σάκχαρο από το αίμα και έτσι αναπτύσσουν ολοένα μεγαλύτερη αντοχή στην ινσουλίνη», προσθέτει.
Ακόμα και μία μέρα παρατεταμένης ακινησίας είναι αρκετή για να φανεί η μείωση στην αντίδραση στην ινσουλίνη, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης στο Amherst που δημοσιεύθηκε πριν από τρία χρόνια.
Προβλήματα στα πόδια
Οι συνέπειες της ακινησίας δεν τελειώνουν εδώ. Όπως εξηγεί ο δρ Μαρκ Ουάιτλι, επισκέπτης καθηγητής Αγγειοχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ και ιδρυτής της Κλινικής Whiteley, στο δυτικό Λονδίνο, η πολύωρη, συνεχής ακινησία σε μία καρέκλα πιέζει τις φλέβες των ποδιών, με συνέπεια να «διαρρέουν» πρωτεΐνες και υγρά στους περιβάλλοντες ιστούς και να αναπτύσσεται φλεγμονή.
Βραχυπρόθεσμα αυτό οδηγεί σε πρήξιμο των αστραγάλων που παύουν να ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο πόδι, ενώ μακροπρόθεσμα μπορεί να εμφανιστούν καφέ κηλίδες και σκλήρυνση του δέρματος, και τελικά πληγές στα πόδια, προσθέτει ο δρ Ουάιτλι. Η πολύωρη ακινησία θεωρείται επίσης παράγοντας κινδύνου για τη δημιουργία θρόμβων στις φλέβες που βρίσκονται βαθιά στα πόδια.
Και μετά είναι τα προβλήματα στα γόνατα. Αν και η κύρια αιτία οστεοαρθρίτιδας στα γόνατα είναι η παχυσαρκία, ολοένα περισσότεροι άνθρωποι και μάλιστα νέοι απευθύνονται στους γιατρούς με πόνους στα γόνατα που οφείλονται στην ακινησία.
Όπως εξηγεί ο δρ Φίλιπαν Κόναχαν, καθηγητής Μυοσκελετικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ληντς και σύμβουλος στον βρετανικό οργανισμό Arthritis Care, η ακινησία επιβαρύνει τα γόνατα λόγω της εξασθένησης των μυών των ποδιών. Η δυσκολία στην έγερση από την καρέκλα δίχως στήριξη στα χέρια αποτελεί ένδειξη εξασθένησης των τετρακέφαλων μηριαίων μυών», λέει. «Η μυϊκή αδυναμία μπορεί να οδηγήσει στην οστεοαρθρίτιδα, διότι οι αδύναμοι μύες δεν μπορούν να προστατεύσουν τις αρθρώσεις από τις πιέσεις που δέχονται».
Via
Το γενικό συμπέρασμά τους είναι πως όταν κάποιος κάθεται πίσω απ’ το γραφείο του επί 6 ή 7 ώρες στη σειρά, βλάπτει σοβαρά την υγεία του, διατρέχοντας αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας, προβλημάτων στον αυχένα και τη μέση, διαβήτη, ορισμένων μορφών καρκίνου και άλλων δεινών.
Ακόμα, δε, κι αν διαθέτει καθημερινά κάποια ώρα για να γυμνάζεται, δεν φαίνεται να αντισταθμίζει την βλάβη που υφίσταται από την πολύωρη ακινησία σε μια καρέκλα. Ο μέσος άνθρωπος περνάει πλέον όρθιος μόλις το 35% της μέρας του, όταν κάποτε ήταν όρθιος το 90%. Αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άμοιρο συνεπειών», λέει ο επιδημιολόγος δρ Ανάπ Κανόντια, από το Κέντρο Εξατομικευμένης Φροντίδας Υγείας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, ο οποίος μελετά επισταμένα τις συνέπειες της ακινησίας στο γραφείο.
Τον περασμένο μήνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Physical Activity & Health» μελέτη του Πανεπιστημίου Northwestern που έδειξε πως μία έξτρα ώρα καθισιό την ημέρα στην ηλικία των 60 ετών και άνω, σχετίζεται με αύξηση του κινδύνου αναπηρίας κατά 50% τα επόμενα χρόνια.
Πριν από δύο χρόνια, εξάλλου, μελέτη που δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας» (JAMA), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ανά 2 πρόσθετες ώρες ακινησίας στο γραφείο ή μπροστά στην τηλεόραση αυξάνεται κατά το ένα πέμπτο ο κίνδυνος διαβήτη και κατά 15% ο κίνδυνος καρδιοπάθειας.
Φλεγμονή και ινσουλίνη
Γιατί συμβαίνει αυτό; Μία πιθανή εξήγηση έδωσε το 2012 μελέτη που δημοσιεύθηκε στο πιο έγκυρο καρδιολογικό περιοδικό παγκοσμίως, το «Circulation». Όπως έδειξε, όλοι οι φλεγμονώδεις δείκτες είναι αυξημένοι σε όσους διάγουν καθιστική ζωή – και η αύξηση αυτή «μεταφράζεται» σε τάση εκδήλωσης σοβαρών καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Επιπλέον, η υπερβολική ακινησία μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη αντοχή στην ινσουλίνη – μία διαταραχή που θεωρείται πρόδρομη κατάσταση στον διαβήτη τύπου 2, κατά τον λέκτορα Ενδοκρινολογίας δρα Μαρκ Βάντερπαμπ, από το Νοσοκομείο Royal Free του Λονδίνου.
Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που διασπά το σάκχαρο (γλυκόζη), το οποίο αποθηκεύεται στους μυς και στο ήπαρ. Όταν το σάκχαρο φτάσει στα κύτταρα των μυών, ενεργοποιείται μία αλληλουχία χημικών διεργασιών που του επιτρέπουν να εισέλθει στο εσωτερικό τους. Η ευκολία με την οποία θα γίνει η μετάβασή του στο εσωτερικό των κυττάρων είναι γνωστή ως ευαισθησία στην ινσουλίνη», εξηγείο δρ Βάντερπαμπ. Όταν, λοιπόν, ένας άνθρωπος περνάει ώρες ακίνητος, «οι μύες του γίνονται ολοένα λιγότερο ικανοί να δεσμεύουν το σάκχαρο από το αίμα και έτσι αναπτύσσουν ολοένα μεγαλύτερη αντοχή στην ινσουλίνη», προσθέτει.
Ακόμα και μία μέρα παρατεταμένης ακινησίας είναι αρκετή για να φανεί η μείωση στην αντίδραση στην ινσουλίνη, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης στο Amherst που δημοσιεύθηκε πριν από τρία χρόνια.
Προβλήματα στα πόδια
Οι συνέπειες της ακινησίας δεν τελειώνουν εδώ. Όπως εξηγεί ο δρ Μαρκ Ουάιτλι, επισκέπτης καθηγητής Αγγειοχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ και ιδρυτής της Κλινικής Whiteley, στο δυτικό Λονδίνο, η πολύωρη, συνεχής ακινησία σε μία καρέκλα πιέζει τις φλέβες των ποδιών, με συνέπεια να «διαρρέουν» πρωτεΐνες και υγρά στους περιβάλλοντες ιστούς και να αναπτύσσεται φλεγμονή.
Βραχυπρόθεσμα αυτό οδηγεί σε πρήξιμο των αστραγάλων που παύουν να ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο πόδι, ενώ μακροπρόθεσμα μπορεί να εμφανιστούν καφέ κηλίδες και σκλήρυνση του δέρματος, και τελικά πληγές στα πόδια, προσθέτει ο δρ Ουάιτλι. Η πολύωρη ακινησία θεωρείται επίσης παράγοντας κινδύνου για τη δημιουργία θρόμβων στις φλέβες που βρίσκονται βαθιά στα πόδια.
Και μετά είναι τα προβλήματα στα γόνατα. Αν και η κύρια αιτία οστεοαρθρίτιδας στα γόνατα είναι η παχυσαρκία, ολοένα περισσότεροι άνθρωποι και μάλιστα νέοι απευθύνονται στους γιατρούς με πόνους στα γόνατα που οφείλονται στην ακινησία.
Όπως εξηγεί ο δρ Φίλιπαν Κόναχαν, καθηγητής Μυοσκελετικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ληντς και σύμβουλος στον βρετανικό οργανισμό Arthritis Care, η ακινησία επιβαρύνει τα γόνατα λόγω της εξασθένησης των μυών των ποδιών. Η δυσκολία στην έγερση από την καρέκλα δίχως στήριξη στα χέρια αποτελεί ένδειξη εξασθένησης των τετρακέφαλων μηριαίων μυών», λέει. «Η μυϊκή αδυναμία μπορεί να οδηγήσει στην οστεοαρθρίτιδα, διότι οι αδύναμοι μύες δεν μπορούν να προστατεύσουν τις αρθρώσεις από τις πιέσεις που δέχονται».
Via
Labels
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :