«Η Ρωσία έμεινε έγκυος στην Ουκρανία»
Η ουκρανική επανάσταση που πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου τον περασμένο Φεβρουάριο οδήγησε σε μια σειρά αναντίστρεπτων γεγονότων για την Ουκρανία, προκάλεσε όμως και μια απροσδόκητη εξέλιξη στον…
γείτονά της: η Ρωσία έμεινε έγκυος στην Ουκρανία.
Το κιτρινογάλαζο σπερματοζωάριο της Πλατείας Ανεξαρτησίας, γράφει ο Ρώσος συγγραφέας Βλαντίμιρ Σορόκιν σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο New York Review of Books, ακολούθησε την πορεία του κάτω από τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα των χειροβομβίδων, των κοκτέιλ μολότοφ και των πυρών από τους ελεύθερους σκοπευτές.
Στη διάρκεια εκείνου του θερμού μήνα, ενώ καθόταν μπροστά σε έναν καυτό τηλεοπτικό δέκτη, η Ρωσία συνέλαβε. Μια νέα ζωή άρχισε να κινείται στην τεράστια μήτρα της: η Ελεύθερη Ουκρανία. Οι Αρχές τρομοκρατήθηκαν, οι φιλελεύθεροι ζήλεψαν, οι εθνικιστές πλημμύρισαν από μίσος. Ούτε το Κρεμλίνο ούτε ο λαός είχαν προβλέψει μια τόσο γρήγορη διαδοχή των γεγονότων.
Το έμβρυο άρχισε να αναπτύσσεται, καταλαμβάνοντας κάθε μέρα και περισσότερο χώρο των μέσων ενημέρωσης. Όπως συμβαίνει σε μια εγκυμοσύνη, το σώμα της μητέρας υποτάχθηκε στη διαδικασία. Όλα τα στοιχεία της ρωσικής ζωής – η εσωτερική πολιτική, η οικονομία, οι εγκληματικές δραστηριότητες – ξαφνικά σταμάτησαν.
Η πλούσια, πολύπλευρη ζωή της Ρωσίας υποχώρησε και μετατράπηκε σε ένα αποτυχημένο παρελθόν. Το μέλλον ήταν εκεί – στην Ουκρανία. Η Ρωσία του Πούτιν είχε μιλήσει για την Ουκρανία με περιφρονητικό τρόπο: ήταν βαρετή και επαρχιακή. Ξαφνικά όμως, η Ουκρανία έγινε της μόδας, ενώ επαρχιακή, βαριά και οπισθοδρομική έγινε η τεράστια Ρωσία.
Οι αντιδράσεις ήταν θυελλώδεις. «Η ουκρανική επανάσταση είναι μια αντιρωσική πρόκληση που στήθηκε από τη Δύση!» «Είναι ένας πυροκροτητής που μπορεί να ανατινάξει τη Ρωσία!» «Ο εχθρός μας είναι τώρα η Ουκρανία!»
Στο μεταξύ, το έμβρυο εξακολουθούσε να αναπτύσσεται, καταλαμβάνοντας όλο και περισσότερο χώρο. Κάθε μέρα έφερνε και κάτι καινούργιο και αναπάντεχο. Η κοινωνία συνταρασσόταν: «Δεν υπάρχει η Ουκρανία, δεν υπήρξε ποτέ ούτε και θα υπάρξει, δεν είναι παρά μια επαρχία της μεγάλης Ρωσίας!» κραύγαζαν οι δεξιοί πολιτικοί.
Η Ουκρανία είναι ένας καθρέφτης του καθεστώτος Πούτιν» υποστήριζαν οι περισπούδαστοι πολιτικοί αναλυτές. «Καιρός να μεταναστεύσουμε στην Ουκρανία» έλεγαν οι δημοκράτες. «Καιρός να πάμε και να υπερασπιστούμε τους Ρώσους!» φώναζαν οι εθνικιστές, υψώνοντας τη γροθιά.
Είναι γνωστό ότι σε πολλές εγκύους αρέσει το ωμό κρέας. Και ιδού ένα κομμάτι φρέσκιας σάρκας: η Κριμαία. Τα μετα-ιμπεριαλιστικά δόντια της Ρωσίας κατάφεραν να την αποκόψουν, αλλά δεν τους είχε μείνει αρκετή ενέργεια για να τη μασήσουν. Ετσι, η Κριμαία στάθηκε στο λαιμό της Ρωσίας. Πώς θα κατέβαινε κάτω; Πόσα δισεκατομμύρια ρούβλια θα χρειάζονταν τον χρόνο;
Να γίνει καζίνο! Να κατασκευάσουν οι Κινέζοι μια Μεγάλη Ρωσική Γέφυρα! Να υποχρεωθούν να κάνουν διακοπές εκεί όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι! Να γίνει στρατιωτική βάση! Τι θα κάνουμε όμως τους Τατάρους; Να τους διώξουμε και να τους εγκαταστήσουμε αλλού; Και πώς να συνεχιστεί η ζωή μ»αυτόν τον ουκρανό εξωγήινο στην κοιλιά σου;
Τελικά, την απόφαση την έλαβε το Κρεμλίνο, ο εγκέφαλος του μητρικού οργανισμού. Αμβλωση! Να ξεφορτωθούμε αυτό το μισητό, επικίνδυνο, ανεπιθύμητο παιδί! Η άμβλωση ονομάστηκε «ρωσική άνοιξη στην Ουκρανία». Αποφασίστηκε η επιχείρηση να πραγματοποιηθεί από αυτονομιστές, σαμποτέρ, τυχοδιώκτες και προβοκάτορες και να ξεκινήσει από τη νοτιοανατολική Ουκρανία με τη χρησιμοποίηση ούτε πολύ καινούργιων ούτε πολύ καθαρών χειρουργικών εργαλείων. Τον ρόλο της αναισθησίας θα τον έπαιζε η τηλεόραση. Θα υπερασπιστούμε τον ρωσόφωνο πληθυσμό από τη φασιστική χούντα!» κραύγαζαν τα κανάλια. «Το Ντονιέτσκ και το Λουγκάνσκ αποτελούν τα θεμέλια του ρωσικού κόσμου στην Ουκρανία!» «Η Αμερική χρησιμοποιεί τους φιλελευθεροφασίστες για να καταλάβει την Ουκρανία!». Από κοντά κι οι πολιτικοί, που ζητούσαν να σταλούν στρατεύματα στο Κίεβο.
Όμως η άμβλωση δεν πέτυχε, γράφει ο Σορόκιν. Το έμβρυο δεν απομακρύνθηκε από τη μήτρα. Και ο κόσμος άρχισε να γκρινιάζει. «Γιατί πρέπει να ξυπνάω κάθε πρωί και να ακούω για την ηλίθια Ουκρανία;».
Όλοι μας καθόμαστε σε ένα τεράστιο θέατρο και παρακολουθούμε μια παράσταση που λέγεται Ουκρανία. Το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούμε να φύγουμε!» Η Ουκρανία έχει διεισδύσει πλέον σε όλους. Ο Πούτιν την πήρε μαζί του όταν πήγε στη Βραζιλία για το Μουντιάλ. Η κατάρριψη του μαλαισιανού αεροπλάνου ήταν το αποτέλεσμα μιας επώδυνης συστολής, που προαναγγέλλει τρομερές συνέπειες.
Η Ρωσία είναι έγκυος στην Ουκρανία. Η γέννα είναι αναπόφευκτη. Το όνομα του μωρού θα είναι υπέροχο: Αντίο Αυτοκρατορία. Θα έχει χαρούμενη παιδική ηλικία; Ακόμη δεν ξέρουμε. Πολλοί ελπίζουν να είναι γερό και δυνατό. Και η μάνα; Θα επιβιώσει άραγε; Και ο υπόλοιπος κόσμος;
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ, New York Review of Books
Via
γείτονά της: η Ρωσία έμεινε έγκυος στην Ουκρανία.
Το κιτρινογάλαζο σπερματοζωάριο της Πλατείας Ανεξαρτησίας, γράφει ο Ρώσος συγγραφέας Βλαντίμιρ Σορόκιν σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο New York Review of Books, ακολούθησε την πορεία του κάτω από τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα των χειροβομβίδων, των κοκτέιλ μολότοφ και των πυρών από τους ελεύθερους σκοπευτές.
Στη διάρκεια εκείνου του θερμού μήνα, ενώ καθόταν μπροστά σε έναν καυτό τηλεοπτικό δέκτη, η Ρωσία συνέλαβε. Μια νέα ζωή άρχισε να κινείται στην τεράστια μήτρα της: η Ελεύθερη Ουκρανία. Οι Αρχές τρομοκρατήθηκαν, οι φιλελεύθεροι ζήλεψαν, οι εθνικιστές πλημμύρισαν από μίσος. Ούτε το Κρεμλίνο ούτε ο λαός είχαν προβλέψει μια τόσο γρήγορη διαδοχή των γεγονότων.
Το έμβρυο άρχισε να αναπτύσσεται, καταλαμβάνοντας κάθε μέρα και περισσότερο χώρο των μέσων ενημέρωσης. Όπως συμβαίνει σε μια εγκυμοσύνη, το σώμα της μητέρας υποτάχθηκε στη διαδικασία. Όλα τα στοιχεία της ρωσικής ζωής – η εσωτερική πολιτική, η οικονομία, οι εγκληματικές δραστηριότητες – ξαφνικά σταμάτησαν.
Η πλούσια, πολύπλευρη ζωή της Ρωσίας υποχώρησε και μετατράπηκε σε ένα αποτυχημένο παρελθόν. Το μέλλον ήταν εκεί – στην Ουκρανία. Η Ρωσία του Πούτιν είχε μιλήσει για την Ουκρανία με περιφρονητικό τρόπο: ήταν βαρετή και επαρχιακή. Ξαφνικά όμως, η Ουκρανία έγινε της μόδας, ενώ επαρχιακή, βαριά και οπισθοδρομική έγινε η τεράστια Ρωσία.
Οι αντιδράσεις ήταν θυελλώδεις. «Η ουκρανική επανάσταση είναι μια αντιρωσική πρόκληση που στήθηκε από τη Δύση!» «Είναι ένας πυροκροτητής που μπορεί να ανατινάξει τη Ρωσία!» «Ο εχθρός μας είναι τώρα η Ουκρανία!»
Στο μεταξύ, το έμβρυο εξακολουθούσε να αναπτύσσεται, καταλαμβάνοντας όλο και περισσότερο χώρο. Κάθε μέρα έφερνε και κάτι καινούργιο και αναπάντεχο. Η κοινωνία συνταρασσόταν: «Δεν υπάρχει η Ουκρανία, δεν υπήρξε ποτέ ούτε και θα υπάρξει, δεν είναι παρά μια επαρχία της μεγάλης Ρωσίας!» κραύγαζαν οι δεξιοί πολιτικοί.
Η Ουκρανία είναι ένας καθρέφτης του καθεστώτος Πούτιν» υποστήριζαν οι περισπούδαστοι πολιτικοί αναλυτές. «Καιρός να μεταναστεύσουμε στην Ουκρανία» έλεγαν οι δημοκράτες. «Καιρός να πάμε και να υπερασπιστούμε τους Ρώσους!» φώναζαν οι εθνικιστές, υψώνοντας τη γροθιά.
Είναι γνωστό ότι σε πολλές εγκύους αρέσει το ωμό κρέας. Και ιδού ένα κομμάτι φρέσκιας σάρκας: η Κριμαία. Τα μετα-ιμπεριαλιστικά δόντια της Ρωσίας κατάφεραν να την αποκόψουν, αλλά δεν τους είχε μείνει αρκετή ενέργεια για να τη μασήσουν. Ετσι, η Κριμαία στάθηκε στο λαιμό της Ρωσίας. Πώς θα κατέβαινε κάτω; Πόσα δισεκατομμύρια ρούβλια θα χρειάζονταν τον χρόνο;
Να γίνει καζίνο! Να κατασκευάσουν οι Κινέζοι μια Μεγάλη Ρωσική Γέφυρα! Να υποχρεωθούν να κάνουν διακοπές εκεί όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι! Να γίνει στρατιωτική βάση! Τι θα κάνουμε όμως τους Τατάρους; Να τους διώξουμε και να τους εγκαταστήσουμε αλλού; Και πώς να συνεχιστεί η ζωή μ»αυτόν τον ουκρανό εξωγήινο στην κοιλιά σου;
Τελικά, την απόφαση την έλαβε το Κρεμλίνο, ο εγκέφαλος του μητρικού οργανισμού. Αμβλωση! Να ξεφορτωθούμε αυτό το μισητό, επικίνδυνο, ανεπιθύμητο παιδί! Η άμβλωση ονομάστηκε «ρωσική άνοιξη στην Ουκρανία». Αποφασίστηκε η επιχείρηση να πραγματοποιηθεί από αυτονομιστές, σαμποτέρ, τυχοδιώκτες και προβοκάτορες και να ξεκινήσει από τη νοτιοανατολική Ουκρανία με τη χρησιμοποίηση ούτε πολύ καινούργιων ούτε πολύ καθαρών χειρουργικών εργαλείων. Τον ρόλο της αναισθησίας θα τον έπαιζε η τηλεόραση. Θα υπερασπιστούμε τον ρωσόφωνο πληθυσμό από τη φασιστική χούντα!» κραύγαζαν τα κανάλια. «Το Ντονιέτσκ και το Λουγκάνσκ αποτελούν τα θεμέλια του ρωσικού κόσμου στην Ουκρανία!» «Η Αμερική χρησιμοποιεί τους φιλελευθεροφασίστες για να καταλάβει την Ουκρανία!». Από κοντά κι οι πολιτικοί, που ζητούσαν να σταλούν στρατεύματα στο Κίεβο.
Όμως η άμβλωση δεν πέτυχε, γράφει ο Σορόκιν. Το έμβρυο δεν απομακρύνθηκε από τη μήτρα. Και ο κόσμος άρχισε να γκρινιάζει. «Γιατί πρέπει να ξυπνάω κάθε πρωί και να ακούω για την ηλίθια Ουκρανία;».
Όλοι μας καθόμαστε σε ένα τεράστιο θέατρο και παρακολουθούμε μια παράσταση που λέγεται Ουκρανία. Το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούμε να φύγουμε!» Η Ουκρανία έχει διεισδύσει πλέον σε όλους. Ο Πούτιν την πήρε μαζί του όταν πήγε στη Βραζιλία για το Μουντιάλ. Η κατάρριψη του μαλαισιανού αεροπλάνου ήταν το αποτέλεσμα μιας επώδυνης συστολής, που προαναγγέλλει τρομερές συνέπειες.
Η Ρωσία είναι έγκυος στην Ουκρανία. Η γέννα είναι αναπόφευκτη. Το όνομα του μωρού θα είναι υπέροχο: Αντίο Αυτοκρατορία. Θα έχει χαρούμενη παιδική ηλικία; Ακόμη δεν ξέρουμε. Πολλοί ελπίζουν να είναι γερό και δυνατό. Και η μάνα; Θα επιβιώσει άραγε; Και ο υπόλοιπος κόσμος;
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ, New York Review of Books
Via
Πώς κερδίζω χρήματα από το internet ; Πώς βγάζω λεφτά από το σπίτι ; Που θα θα βρω δουλειά χωρίς κεφάλαια ; Έχω δουλειά αλλά δεν μου φτάνει ο μισθός και τι να κάνω για να ενισχύσω το εισόδημά μου ; Που να βρω δουλειά με τέτοια κρίση τώρα που είμαι άνεργος ;
Για να μάθεις τις απαντήσεις πάτησε τώρα ΕΔΩ
Labels
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :