Τα έντεχνα τα λόγια τα μεγάλα

Ταξίδι στα... έντεχνα άσματα

Ο καφές σου έχει κρυώσει

και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες

σε θυμάμαι είχες ξαπλώσει

στου μονού μου κρεβατιού τις καλημέρες

Ξεκινάει αυτό το κομματάκι και κατευθείαν σε ξενερώνει. Κρύωσε, λέει, ο καφές. Έχει “και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες” γιατί πενθεί τη χαμένη του αγάπη. Μιζεριάζει ακόμα περισσότερο στη συνέχεια. Τη θυμάται να ξαπλάρει στο μονό – σίγουρα φοιτητικό – κρεβάτι του και του έλεγε καλημέρες. Εντάξει ρε φίλος. Σε ακούω στο ραδιόφωνο και μου έρχεται στο μυαλό κατακάθι ελληνικού καφέ – αυτό που λέει ο λαουτζίκος, ο άμαθος στα έντεχνα άσματα “ντελβέ”. Σε φαντάζομαι να κάθεσαι σε μικρό τραπεζάκι, να καπνίζεις στριφτά, με τα κίτρινα δάχτυλά σου και να αναστενάζεις για το μωρό που πήρε άλλο δρόμο και σε άφησε να κοιτάς έξω από το παράθυρό σου τις μπουγάδες της απέναντι πολυκατοικίας. Ορίζει, λες, τη σκέψη σου αλλά δεν σου θυμίζει αγάπη πια. Ε προχώρα παρακάτω! Μην μένεις κολλημένος σε αυτό το παλιοθήλυκο. Βέβαια, μεταξύ μας τώρα, αν την είχες πρήξει σε αυτά τα βαρύγδουπα καλά έκανε κι έφυγε να γελάσει λίγο το χειλάκι της με τον επόμενο. Και που είσαι φίλος… Άσε τον ελληνικό… Πιές κανά φρεντοτσίνο τίγκα στις κανέλλες και στις σαντιγές. Τι θα κάνεις λοιπόν

το κομμένο Depon

κυνηγάω στο σεντόνι

Και προτού να το πιω

σαν δεσμός με σκορπιό

λογαριάζονται οι πόνοι

Ποιός πίνει πλέον μισό ντεπόν; Εκτός αν είσαι 5χρονος με ημικρανία. Αυτή τώρα, κάθεται λέει, στο κρεβάτι, έχει κόψει ένα ντεπόν (όχι το αναβράζον, το άλλο το μικρό) και της τσούλησε στο σεντόνι. Και εκεί που ετοιμαζόταν να το κουμπώσει, λογάριαζε τους πόνους της και συνειδητοποιεί ότι έχει δεσμό με σκορπιό. Όχι ζώδιο. Μην μπερδευτείς. Με σκορπιό δηλητηριώδη, που της έριξε δαγκωνιά και τη φαρμάκωσε τόσο πολύ που θα πιεί μισό ντεπόν. Να φας πρώτα μην σε πειράξει στο στομάχι. Πολλά υγρά και ξεκούραση. Κυρία μου, σας εκτιμώ, αλλά μην αναλώνεστε με σχέσεις ανύπαρκτες. Οι στίχοι όλου του κομματιού καταδεικνύουν μια διαταραγμένη προσωπικότητα. Και αυτό το ίδιο μακό, αλλάξτε το! Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά. Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει

στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι

να μπερδευτώ με τους εργάτες

να πω τον πόνο μου στις γάτες

και στη φουφού του καστανά

στάχτη να γίνεις σατανά

Πατησίων και Στουρνάρη. Φεβρουάριος. Ο κλασικός καστανάς κάθεται αμέριμνος, τυλιγμένος με το παλτό του και το σκουφί του. Ξάφνου ένα αερικό κατεβαίνει από την πλατεία Εξαρχείων και με γοργό βήμα φτάνει μπροστά από το Πολυτεχνείο. Το πέρασε για εργοστάσιο. Παγωμένος αέρας φυσάει και ανεμίζει τα κλαρωτά φουστάνια της ηρωίδας η οποία στροβιλίζεται ευτυχισμένα μπροστά από τον καστανά. Το αερικό, θέλει να ανακατευτεί με τους φοιτητές του Πολυτεχνείου που τους πέρασε για εργάτες απο το φανταστικό της εργοστάσιο και να μιλάει στις γάτες που κατοικοεδρεύουν εκεί. Τέλος είναι θρήσκα αφού κάνει στάχτη και μπούρμπερη το σατανά. Καθημερινές ιστορίες. Να σας πω, κοπέλα μου, ρίχτε κάτι πάνω σας θα κρυώσετε. Φλεβάρη μήνα με τα μεταξωτά δεν τη γλιτώνετε με τίποτα. Σκεπαστείτε μην κρυώσει η μέση σας. Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο

βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο

καθότανε στο διπλανό σκαμπό

και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

καθότανε στο διπλανό σκαμπό

στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό

Πήγε η άλλη να πιεί ένα ποτό. Κάθισε ένας δίπλα της, που έτσουζε τα ουισκάκια του, και τον πέρασε για άγιο. Πλήρωσε κιόλας στο τέλος. Δηλαδή ένας τίμιος άγιος. Γιατί θα μπορούσε να την κάνει “χιόνι”. Να σηκωθεί, να πάει να κατουρήσει και να μην εμφανιστεί ποτέ ξανά. Τι διάολο ναρκωτικά παίρνατε τότε και βλέπατε τέτοια πράγματα; Άει της αγάπης μαχαιριά στης νιότης το κρουστό κορμί

πληγή που ανάβλυζε ευωδιές φιλιών και μουσική

ντύνοντας το γυμνό έρημο κόσμο

άει της αγάπης μαχαιριά

Μεταλλαγμένος νεαρός από τις πολλές κόκα κόλες, βλέπει ένα κορμάκι ξένο, ξενιτεμένο αλλά και μαχαιρωμένο από την αγάπη. Πάει πιο κοντά. Και βλέπει την πληγή από τη μαχαιριά της αγάπης. Θέλει να τη μυρίσει. (Ανωμαλία.) Σκύβει. Μυρίζει κάτι σαν φιλιά και μουσική και όλη αυτή η μυρωδιά σηκώνεται σαν πέπλο πάνω από το κορμάκι το ξένο, το μαχαιρωμένο και ντύνει τον σκάρτο κόσμο που κρυώνει. Κλασική περίπτωση βλάβης αγαπητέ μου. Δεν θέλω να σας τρομάξω μα θα σας πρότεινα να παίρνατε το άλλο μισό ντεπόν που άφησε η κυρία πριν που τη δάγκασε σκορπιός. Το “άει” μου άρεσε να ξέρετε. Πολύ! Μια φωτοβολίδα μες στη νύχτα σκάει

κι η καρδιά μου σπάει μες στο φως σε είδα

Γίναν τα κομμάτια μια καινούργια γη

μες στην αλλαγή βλέπω μ’ άλλα μάτια

Μεγάλο Σάββατο. Στο χωριό. Με το σύνθημα του παπά-Λουκά ξεκινάει να μυρίζει ο αέρας μπαρούτι. Γουρούνες, στρακαστρούκες, φωτοβολίδες κρότου – λάμψης. Ο δικός μας έχει κάτσει σε μια γωνίτσα έξω από το παρεκκλήσι και προσέχει μην τον κάψει καμιά γριά με τη λαμπάδα της. Είναι λίγο φοβιτσιάρης. Ξάφνου ακούγεται ένα κρακατάου και σκάει μια τεράστια φωτοβολίδα μπροστά του. Ξεκουφαίνεται και πάει η καρδιά του στην Κούλουρη. Τα μάτια του έκαναν πουλάκια από το φως. Νόμιζε ότι είδε μια πολύ όμορφη κοπέλα. Τζίφος όμως. Η κυρά Σωσώ ήτανε. Μετά από λίγο επανήλθε η όρασή του, στα κανονικά της και ξεκίνησε για το σπίτι για τη μαγειρίτσα. Θα ήθελα να σας έφερνα ένα σοκολατένιο λαγό για παρηγοριά. Τελικά θα σας φέρω πλαστικό όπλο με καψούλια. Δεν ξέρω, αλλά σας εύχομαι να ζευγαρώσετε σύντομα.

aplospolitis

Via

   
 spitikomas.blogspot.gr
                                            

Πώς κερδίζω χρήματα από το internet ; Πώς βγάζω λεφτά από το σπίτι ; Που θα θα βρω δουλειά χωρίς κεφάλαια ; Έχω δουλειά αλλά δεν μου φτάνει ο μισθός και τι να κάνω για να ενισχύσω το εισόδημά μου ; Που να βρω δουλειά με τέτοια  κρίση τώρα που είμαι άνεργος ; 
Για να μάθεις τις απαντήσεις  πάτησε τώρα ΕΔΩ 

Τα έντεχνα τα λόγια τα μεγάλα

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση