ΦΟΥΡΕΙΡΑ: “Θέλω να γυρίσω στην Αλβανία”
Είναι το 1998 όταν η οικογένεια της Ελένης Φουρέιρα αποφασίζει
να μετακομίσει στην Ελλάδα. Η Ελένη είναι μόλις 9 ετών… Όταν ήρθαμε στην Αθήνα, ήταν σαν να ξεκίνησε η ζωή μου από την αρχή. Όλες μου σχεδόν οι μνήμες είναι από την Ελλάδα. Στην αρχή υπήρξε μια περίοδος προσαρμογής. Νέο σχολικό περιβάλλον, καινούριοι συμμαθητές, αλλά πάντα έβλεπα τη ζωή θετικά» μου εξηγεί. Στο σχολείο δεν είναι από τις καλύτερες μαθήτριες, καθώς δεν είναι από τα παιδιά που διάβαζαν με τις ώρες, αλλά πάντα συμμετείχε στις γιορτές και στη χορωδία. Οι καθηγητές της εξάλλου, διαπιστώνοντας το ταλέντο της στο τραγούδι, την προτρέπουν να το αναδεικνύει με την πρώτη ευκαιρία. «Ήμουν ένα παιδί που έκανε πολλά όνειρα. Το διάβασμα, όμως, δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Θυμάμαι πως το πρωί ξυπνούσα και έβαζα επιτόπου στη σάκα μου τα βιβλία για τα μαθήματα εκείνης της ημέρας, χωρίς να τα έχω ανοίξει και πολύ την προηγουμένη. Βέβαια, ήμουν από τα παιδιά που παρακολουθούσαν τους καθηγητές την ώρα της παράδοσης.
Παρότι δεν διάβαζα, οι βαθμοί μου ήταν πάντα γύρω στο 15-16» θυμάται. Παραδόξως, στα μαθητικά χρόνια δεν ήταν από τα «δημοφιλή» κορίτσια του σχολείου, αυτά που μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Αν και αρκετά κοινωνική, προτιμούσε να έχει δίπλα της λίγους και καλούς φίλους. Έκανε παρέα με συγκεκριμένα παιδιά, ενώ με την κολλητή της φίλη, την Ίριδα, με την οποία γνωρίζονται από το σχολείο, είναι εδώ και χρόνια, εκτός από φίλες και συνεργάτες, καθώς η Ίρις είναι στο team της Ελένης. Παράλληλα με το σχολείο, ξεκινά να παίζει βόλεϊ. Ωστόσο, έχει άλλα όνειρα. «Ήθελα να γίνω ηθοποιός και τραγουδίστρια. Σε όλα τα θεατρικά του σχολείου ήμουν η πρώτη που θα δήλωνε συμμετοχή. Από μικρή έβλεπα βιντεοκλίπ στην τηλεόραση και προσπαθούσα να μιμηθώ τις χορογραφίες στον καθρέφτη. Κάποια στιγμή, πήγα σε ωδείο και ξεκίνησα να μαθαίνω κιθάρα» περιγράφει, στο «People» Η Ελένη Φουρέιρα δεν δίστασε και μίλησε ανοιχτά για την καταγωγή της, βάζοντας τέλος σε όλους όσοι θεώρησαν πως μπορούν να τη «χτυπήσουν», έχοντας ως όπλο το γεγονός πως δεν έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Είμαι περήφανη και για τις δύο πατρίδες μου. Από τότε που ήρθα στην Ελλάδα, δεν ξαναπήγα ποτέ στην Αλβανία. Δεν έτυχε. Θέλω όμως κάποια στιγμή να γυρίσω… να γνωρίσω τη χώρα όπου έχω γεννηθεί. Η επιτυχία ενός ανθρώπου δεν γνωρίζει ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία, ούτε χώρα. Αυτό, όμως, είναι κάτι που λέμε το 2016 και χαίρομαι πολύ που πλέον τα νέα παιδιά είναι ελεύθερα και ακομπλεξάριστα να μιλήσουν ανοιχτά για όλα. Είναι κρίμα να τσακώνεσαι, να μιζεριάζεις και να λογοκρίνεις με το παραμικρό. Πρέπει να βλέπουμε τα θετικά στοιχεία ενός ανθρώπου και να μην τον περιμένουμε στη γωνία, έτοιμοι να τον κατασπαράξουμε». Πηγή
Via
να μετακομίσει στην Ελλάδα. Η Ελένη είναι μόλις 9 ετών… Όταν ήρθαμε στην Αθήνα, ήταν σαν να ξεκίνησε η ζωή μου από την αρχή. Όλες μου σχεδόν οι μνήμες είναι από την Ελλάδα. Στην αρχή υπήρξε μια περίοδος προσαρμογής. Νέο σχολικό περιβάλλον, καινούριοι συμμαθητές, αλλά πάντα έβλεπα τη ζωή θετικά» μου εξηγεί. Στο σχολείο δεν είναι από τις καλύτερες μαθήτριες, καθώς δεν είναι από τα παιδιά που διάβαζαν με τις ώρες, αλλά πάντα συμμετείχε στις γιορτές και στη χορωδία. Οι καθηγητές της εξάλλου, διαπιστώνοντας το ταλέντο της στο τραγούδι, την προτρέπουν να το αναδεικνύει με την πρώτη ευκαιρία. «Ήμουν ένα παιδί που έκανε πολλά όνειρα. Το διάβασμα, όμως, δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Θυμάμαι πως το πρωί ξυπνούσα και έβαζα επιτόπου στη σάκα μου τα βιβλία για τα μαθήματα εκείνης της ημέρας, χωρίς να τα έχω ανοίξει και πολύ την προηγουμένη. Βέβαια, ήμουν από τα παιδιά που παρακολουθούσαν τους καθηγητές την ώρα της παράδοσης.
Παρότι δεν διάβαζα, οι βαθμοί μου ήταν πάντα γύρω στο 15-16» θυμάται. Παραδόξως, στα μαθητικά χρόνια δεν ήταν από τα «δημοφιλή» κορίτσια του σχολείου, αυτά που μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Αν και αρκετά κοινωνική, προτιμούσε να έχει δίπλα της λίγους και καλούς φίλους. Έκανε παρέα με συγκεκριμένα παιδιά, ενώ με την κολλητή της φίλη, την Ίριδα, με την οποία γνωρίζονται από το σχολείο, είναι εδώ και χρόνια, εκτός από φίλες και συνεργάτες, καθώς η Ίρις είναι στο team της Ελένης. Παράλληλα με το σχολείο, ξεκινά να παίζει βόλεϊ. Ωστόσο, έχει άλλα όνειρα. «Ήθελα να γίνω ηθοποιός και τραγουδίστρια. Σε όλα τα θεατρικά του σχολείου ήμουν η πρώτη που θα δήλωνε συμμετοχή. Από μικρή έβλεπα βιντεοκλίπ στην τηλεόραση και προσπαθούσα να μιμηθώ τις χορογραφίες στον καθρέφτη. Κάποια στιγμή, πήγα σε ωδείο και ξεκίνησα να μαθαίνω κιθάρα» περιγράφει, στο «People» Η Ελένη Φουρέιρα δεν δίστασε και μίλησε ανοιχτά για την καταγωγή της, βάζοντας τέλος σε όλους όσοι θεώρησαν πως μπορούν να τη «χτυπήσουν», έχοντας ως όπλο το γεγονός πως δεν έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Είμαι περήφανη και για τις δύο πατρίδες μου. Από τότε που ήρθα στην Ελλάδα, δεν ξαναπήγα ποτέ στην Αλβανία. Δεν έτυχε. Θέλω όμως κάποια στιγμή να γυρίσω… να γνωρίσω τη χώρα όπου έχω γεννηθεί. Η επιτυχία ενός ανθρώπου δεν γνωρίζει ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία, ούτε χώρα. Αυτό, όμως, είναι κάτι που λέμε το 2016 και χαίρομαι πολύ που πλέον τα νέα παιδιά είναι ελεύθερα και ακομπλεξάριστα να μιλήσουν ανοιχτά για όλα. Είναι κρίμα να τσακώνεσαι, να μιζεριάζεις και να λογοκρίνεις με το παραμικρό. Πρέπει να βλέπουμε τα θετικά στοιχεία ενός ανθρώπου και να μην τον περιμένουμε στη γωνία, έτοιμοι να τον κατασπαράξουμε». Πηγή
Via
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :